Sophie Aeschlimann

1986, Lichtaart

Symmetrie

Als eindwerk koos ik voor het onderwerp ‘symmetrie’.
Symmetrie is immers overal te vinden. Ik merkte doorheen de maanden dat het trekken van volledig symmetrische, strakke foto’s niet helemaal mijn stijl is. Ik hou van groen en natuur en in de natuur is niet alles precies gelijk.
De beelden die ik gekozen heb, zijn wel zo opgebouwd of worden door een middellijn in twee gedeeld waardoor je een gevoel van symmetrie creëert. Wat ik ook leuk vind, is om in zo’n beeld net iets te steken wat de symmetrie doorbreekt. Vandaar de naam ‘Een vleugje symmetrie’.

1986 – Lichtaart

Symmetrie

Ik ben Sophie. Leerkracht van beroep en trotse mama van twee actieve kinderen. Dat laatste is ook meteen de reden waarom ik 2,5 jaar geleden mijn eerste spiegelreflexcamera heb aangeschaft. Een begintoestel om leuke foto’s te maken van mijn kroost en hierbij te spelen met scherpte – diepte.
Door de lessen fotografie bleef het natuurlijk niet enkel bij familiekiekjes. Ik fotografeer graag met natuurlijk licht. Mijn oog valt vaak op lijnen, symmetrie en dennengroen.